Онегиннің өлердегі сөзі

Жарым жақсы киім киіп,

Келді жанға жылы тиіп.

Диуана болды бұл көңілім,

Басылмай бір құшып, сүйіп.

Бойым тұр дал болып ұйып,

Көңілім жүр құс болып шүйіп.

Есіркеп сүйгізіп еді,

Кетіппін жүз есе күйіп.

Қылдың арам ойыңды,

Бір бұрмадың мойныңды.

Сен ақылмен көңіліңді

Тайып, жеңдің бойыңды.

Мен бұрылып түзеле алман,

Қайтесін дедің сорлыңды....

Атам, анам – қара жер,

Сен аша бер қойныңды.

Сенен басқа еш жерден

Таба алмадым орнымды.