Кешегі Оспан

Кешегі Оспан

Бір бөлек жан,

Үйі - базар, түзі - той.

Аќша, нәрсе
Ала берсе,

Ат та мінсе, көнді ғой.

"Ала берден»,

"Келе көрден"

Бір күн басын бұрды ма?

Кетті ќаптап,

Алды сап-сап,

Кетті маќтап, тұрды ма?

Жауға мылтыќ,

Досќа ынтыќ,

Жан асар ма осыдан?

Ќорќпай өтті,

Жанға жетті,

Арман етті досынан.

Ел тамағын,

Жұрт азабын

Жеке тартќан кетті гүл.

Сондай ерді -

"Ала берді"

Табар енді біздің ел!

Өлді Оспан,

Кетті шопан,

Енді кім бар баќ ќонар?

Ұрла-ќарла,

Жұртты шарла,

Ойла, барла - не болар?

Жұрт тынымсыз,

Бәрі ұғымсыз,

Енді оларға сөз де жоќ.

Сырты абыз бар,

Желќабыз бар,

Алты ауыз бар - өзге жоќ.