Алтын хакім Абайға

Шын хакім, сөзің асыл - баға жетпес,

Бір сөзің мың жыл жүрсе дәмі кетпес.

Қарадан хакім болған сендей жанның

Әлемнің құлағынан әні кетпес!

Сөзіңе құлақ салып, баға бермей,

Қисайып қыңырайды жұртың ниеттес!

Бұртиып, теріс қарап: "Аулақ жүр!" - деп,

Болды ғой жақын туған бәрі кектес.

Тыныш ұйықта қабіріңде, уайым жеме:

"Қор болды қайран сөзім босқа!" - деме.

Артыңда жас қазақтың баллары мен

Сөзіңді көсем қылып жүрер жеңге!

Ай, жыл өтер, дүние көшін тартар,

Өлтіріп талай жанды, жүгін артар.

Көз ашып, жұртың ояу болған сайын

Хакім ата, тыныш бол, қадірің артар.

Жүрген жанның артында ізі қалар,

Етікші өлсе, балға мен бізі қалар.

Бір бай өлсе, төрт түлік малы қалар,

Шешен өлсе, артында сөзі қалар!

Сұм дүние сылаң беріп көптен өтер,

Сай қалғанның көбісі ертең бітер.

Тоқтамас дүниенің дөңгелегі,

Шешеннің айтқан сөзі көпке кетер.

 Мағжан Жұмабайұлы. Алтын хакім Абайға.

Абай журналы №1-92, 2 бет.